Strona główna » Natura dla zdrowia » Żyworódka pierzasta – łatwa w uprawie roślina lecznicza

Żyworódka pierzasta – łatwa w uprawie roślina lecznicza

Danuta Walter - Urych 20 czerwca 2021

Żyworódka pierzasta. Roślina i niezwykłych właściwościach. Niegdyś zdobiła prawie każdy domowy parapet, obecnie – po latach bycia w niełasce – wraca na salony.

Żyworódka pierzasta – roślina z sadzonkami na łodydze

Żyworódka. Niegdyś bardzo popularna roślinka z rodziny Kalanchoe, zdobiła parapety niemal we wszystkich domach.

Obecnie moda na żyworódkę powraca – podobnie jak i na inne rośliny o właściwościach leczniczych takie jak geranium czy Aloes leczniczy.

Swoją nazwę „pierzasta” roślinka zawdzięcza nietypowemu wyglądowi – na jej łodygach wyrastają małe roślinki, które tylko czekają na moment, aż odpadną od rodzimej gałązki i zapoczątkują nowe życie.

Życie, z którego możemy czerpać wiele korzyści. Bo żyworódka to prawdziwa skarbnica witaminy C, mikro i makro elementów.

I to właśnie dzięki naszpikowaniu przez dobroczynne substancje, żyworódka wykazuje mocne działanie grzybobójcze, bakteriobójcze i zwalcza wirusy. Działa przeciwzapalnie i wzmacnia odporność organizmu.

Z dawien dawna była stosowana jako naturalny środek do oczyszczania ropiejących ran i okładów na trudno gojące się blizny.

Kwiat żyworódki – lepiej go usunąć, żeby nie zbierał „dobra” z rośliny dla siebie

Żyworódka jak używać

Zewnętrznie: wchodzi w skład gotowych maści i kremów, ale mając swoją „uprawę” żyworódki, wykorzystujemy jej świeży sok. Można go „pozyskać” albo ściągając delikatną błonę, która porasta liść, albo zgniatając liść w moździerzu lub innym naczyniu – najlepiej szklanym. I tak uzyskaną miazgą kilka razy dziennie smarować miejsca, które tego wymagają: oparzenia, owrzodzenia, egzemy, ukąszenia od komarów. Można również miazgę przecisnąć przez gazę i w ten sposób otrzymać świeży sok.
Wewnętrznie: jako dodatek do herbaty, jeden ze składników ( w małej ilości około pół dużego listka z dorosłej rośliny) świeżo wyciskanego soku lub nalewki.

Żyworódka jak przygotować sok i nalewkę

Przygotowanie soku: zerwane liście zawinąć w papier ( na przykład do pieczenia lub ręczniki kuchenne) i włożyć na dwa, trzy dni do lodówki. Wyjąć z lodówki i w szklanym lub kamiennym naczyniu pognieść liście. Powstałą miazgę ponownie wstawić ponownie na kilka dni do lodówki, pamiętając, aby naczynie z żyworódką przykryć. Wyjąć miazgę z lodówki, odcedzić sok – najlepiej wygnieść przez sterylną gazę. Otrzymany sok przelać do szklanego słoja, zakręcić i przechowywać w lodówce.
Nalewka: najprostsza do wykonania nalewka z żyworódki, to zalanie posiekanych na małe kawałki liści w proporcji jedna część żyworódki i trzy części 40 procentowego alkoholu i pozostawieniu na okres 2 do 3 tygodnie w ciemnym miejscu. I nie zapomnieć od czasu do czasu jej przemieszać. Po tym okresie przecedzić i przelać do szklanego słoja lub butelki.

Żyworódka jak pielęgnować

Żyworódka jest jedną z łatwiejszych roślin do uprawy. Zasadzona z maleńkiej roślinki rosnącej na liściu, przyjmuje się w każdym podłożu.

Nie ma specjalnych wymagań. W zupełności wystarczy jej temperatura powyżej 14 ℃ i nieco wody 1 do 2 razy w tygodniu. Nawet, jeśli przez dłuższy czas nie dostanie wody, to też się jakoś specjalnie nie oburza – bo przecież pochodzi z Madagaskaru!

Natomiast nie znosi przelania – w takim wypadku ostro reaguje…po prostu gnije. Ale nawet jak się tak stanie, to można szybko zadziałać i zasadzić jedną z licznych młodych roślinek, które obficie pokrywają niemal każdy liść.

Uprawiając żyworódkę koniecznie bezwzględnie należy zadbać o dobre podłoże – nie można nawozić ziemi żadnymi chemicznymi składnikami.

Pod uprawę żyworódki stosuję zawsze ziemię ogrodniczą i nawożę – podobnie jak to robię przy uprawie pomidorów w skrzyniach i warzyw – organicznym nawozem biohumusem (nawozem, który powstaje w wyniku przetworzenia substancji organicznej przez dżdżownice kalifornijskie).