Apetyt na Mazury – dziennik z podróży

Miałam w planie dojechać do Kruklanek, ale tak się wytrzęsłam na – skądinąd urokliwej drogi – że mój kręgosłup powiedział „stop”. Mam nadzieję, że jutro wszystko wróci do normy i będę mogła realizować moje kolejne plany.

Czwartek 19.07.2018

Dzień leniwy, trochę z wymuszenia – bo kręgosłup nieźle daje mi w kość i o rowerze nawet nie myślę – a po drugie po prostu mamy ochotę na słodkie lenistwo i kąpiel w jeziorze.

Po krótkiej wizycie w Węgorzewie – ładna marina i plaża miejska – ulokowaliśmy się nad cichym, położonym z dala od uczęszczanych szlaków jeziorem Rydzówka, zjazd za wioską Stawki w prawo.

Pamiętacie jak się kiedyś łuskało słonecznik ? Taki świeży, zerwany z ogrodu lub kupiony na targu? 

Udało mi się takowy zakupić – powrót ( wspomnienia ) do wakacji spędzonych na Pojezierzu Brodnickim. Bo tak tam było: słonecznik i jeziora :).
Nawet jezioro, nad którym spędziłam dzień ( urokliwa Rydzówka pomiędzy Węgorzewem a Srokowem ) przypomina mi jeziora Zbiczno czy Strażym w pobliżu Brodnicy.

Jeśli macie ochotę na rybkę ( wędzone lub świeże) polecam sklep rybny w Węgorzewie – ulica Zamkowa 10b ( naprzeciw poczty) – miejscowe gospodynie robią tak zakupy. Próbowałam węgorza i suma – obydwa znakomite!

Piątek 20.07.2018

Dzisiejszy dzień to kolejna zmiana miejsca zamieszkania. Opuszczam panią Sabinę, jej uroczą agroturystykę i rewelacyjną kuchnię, żegnam się z poznanymi tam innymi pasjonatami rowerowego poznawania Mazur i wyruszam do Gałkowa, gdzie mam zaplanowany kolejny nocleg.

Ciężko opuszcza się przyjazne miejsca, dlatego też śniadanie przedłużyło się do południa.

Rezerwując pokój w Aqua di Rosa, wiedziałam, że będzie przyjemnie, ale nie pomyślałam, że aż tak! Miejsce stworzone dla ludzi, którzy pragną zaznać spokoju, a jednocześnie lubią otaczać się pięknem płynącym z natury i architektury.

Olbrzymi teren składający się z kilkudziesięciu hektarów, na którym główne skrzypce gra przyroda – zarówno bezkresne łąki sięgające aż do rzeki Krutyni, oszałamiający pięknem ogród pachnący kwiatami, sad i ogród warzywny, klomby z kwiatami i krzewami, staw z pływającymi nenufarami. Spora siłownia, baseny, sauna zewnętrza i jacuzzi, w którym leniuchując się zatapiam wzrok w sielskim obrazku pasących się krów. Zdrowe i znakomite jedzenie dopełnia całości.

Na lunch wybrałam restaurację Potocki w Gałkowie – wybór znakomity, aczkolwiek nieprzypadkowy. Zwiedzając parę dni wcześniej Sztynort, znalazłam informację, że stary Dom Łowczego, usytuowany w pobliżu pałacu, został zakupiony przez prywatnego inwestora, odrestaurowany i przeniesiony do Gałkowa, gdzie funkcjonuje jako bardzo dobra restauracja.

Restauracja okazała się kolejnym mazurskim zaskoczeniem, położona w maleńkiej wiosce gdzieś wśród pól. Jedzenie i wystrój – rewelacja! Mimo sporej ilości miejsc wypełniona na max-a. Później dowiedziałam się, ze jest to bardzo popularne miejsce dla wycieczek z Niemiec ( dla pamięci Marion Dönhoff – szczegóły w kolejnym artykule) oraz dla gości przyjeżdżających do leżącej po przeciwnej stronie drogi stajni sławnej stadniny koni rodziny Ferenstein.

Sobota 21.07.2018

Ostatni dzień mazurskiej przygody, więc niech będzie chociaż trochę na wodzie. Spływ 9.70 km rzeką Krutynią, jej najpiękniejszym ( jak mówią znawcy) odcinkiem.

Start z plaży wiejskiej nad jeziorem Mokre w Cierzpiętach, jedno przenoszenie kajaka przez jaz i płyniemy… Kilka godzin, chociaż odcinek jest krótki i niewymagający, jednak aż chce się pobyć tutaj jak najdłużej i rozkoszować przyrodą i ciszą.

Uwaga na łabędzie! Robić fotki jak najbardziej, ale nie radzę zbliżać się do ptaków, a jeśli mają w pobliżu „brzydkie kaczątka” to takie spotkanie może być naprawdę niebezpieczne.

Na tym odcinku spotkamy się także „oko w oko” z dębem, w którym – być może – żył legendarny Smętek – złośliwy diabeł dokuczający ludziom, który jednak jest przyjazny ludziom, którzy kochają jego mazurską krainę. Jego sława poszła w świat za sprawą podróży i powstałej w jej wyniku książki Melchiora Wańkowicza „Na tropach Smętka”.

Płynąc można zatrzymywać się przy pomostach lub mini – plażach na kąpiel, a w okolicy miejscowości Krutyń na posiłek. Wybraliśmy przystań za miejscowością, gdzie było już mniej tłocznie. Paru minutowy spacer do restauracji  Krutyńskiej dobrze nam zrobił – tak, że nie żałuję ani jednej łyżki zupy szczawiowej czy ziemniaków opiekanych podanych z zsiadłym mlekiem. A na deser – koktajl jagodowy. Polecam – nie tak tłocznie jak w barach tuż przy trasie, a przyjemnie i smacznie.

Spływa zakończyliśmy przed młynem za Krutyńskim Pieckiem, ale oczywiście można płynąć dalej – i żałuję, że tego nie uczyniliśmy:).

Firm, które organizują spływy jest mnóstwo, wszystkie działają w ten sam sposób – zawożą turystów wraz z kajakami na punkt startowy, omawiają pokrótce i proponują trasę i umawiają się na telefoniczny kontakt, po zakończeniu spływu.

Skorzystaliśmy z usług firmy Jerzy Kulig z Dobry Lasek, numer  telefonu: 502 401 724 i byliśmy bardzo zadowoleni.

Wynajem 3 kajaków z dowozem na punkt startowy i metę kosztował nas 150 zł.

Niedziela 22.07.2018

Koniec mazurskiej przygody… Wiem, że to dopiero początek i …