Gratka dla piechurów i rowerzystów lubiących sielski klimat i cudne widoki – nowa trasa u stóp Bieszczad

Nowy szlak kulturowo-przyrodniczy i „prosto spod igły” witacze stojące na krańcach gminy Jaśliska były bohaterami sobotniej uroczystości w tym urokliwym zakątku Beskidu Niskiego, tuż u stóp Bieszczad.

I w góry…

Witają i chronią

Wyglądem przypominają nieco kapliczkę i tak przez wielu były postrzegane w trakcie budowy. Witacze gminy Jaśliska zawierają w sobie dwie wartości jednocześnie – witają ( lub żegnają ) podróżujących drogą pomiędzy Jaśliskami a Rymanowem oraz są schronieniem dla dwójki, a maksymalnie czwórki turystów.

Wiadomo, że Jaśliska to nie Las Vegas z – najbardziej sławnym, postawionym w 1959 roku – witaczem opatrzonym  charakterystycznym napisem: Welcome to fabulous Las Vegas ( Witamy w fantastycznym Las Vegas), ale dawne królewskie miasto Jaśliska jest – także dzięki nowej budowli –  coraz bardziej rozpoznawalne w Beskidzie Niskim.

Witacze znajdują się na początku wsi Szklary i na końcu dawnej wioski Czeremcha. Powstały w inicjatywy Stowarzyszenia „Na Trakcie Węgierskim” z siedzibą w Daliowej celem promocji Gminy Jaśliska.

Uroczyste otwarcie witacza

Nowy szlak kulturowo-przyrodniczy pokazuje, że Beskid Niski nie jest niski

Nowy szlak kulturowo-przyrodniczy liczący 5,5 km został wytyczony od witacza w Szklarach i prowadzi nową trasą aż do początku Traktu Węgierskiego, którym dalej można dojść do dawnej wioski Czeremcha i do Słowacji.

Podstawowa trasa oznaczona jest niebieskim symbolem, jaki stosowany jest zazwyczaj do znakowania ścieżek spacerowych. Początkowe 300 metrów szlaku prowadzi drogą asfaltową, po czym skręca w lewo w piękny jaz na stoku góry Bania Szklarska.

Bliżej natury – łany żyta

Widok nieba poziomu mrówki w polu żyta 🙂

Wije się między polami, w początkowym odcinku mocno w dół. Napotyka na swojej trasie Banię i … od tego miejsca robi się nieco trudniej. Kamienna, prawdziwie górska droga urozmaicona jest naprzemiennie dość ostrymi zjazdami i podjazdami. Łatwo nie jest, ale jakie widoki!

Mijane po drodze kapliczki, zioła rozsiewające aromat, góry na horyzoncie i wszechobecny spokój oraz natura na wyciągnięcie ręki sprawiają, że chce się tutaj wrócić.

Wspomniałam, że trasa nie należy do najłatwiejszych dla rowerzystów, natomiast dla piechurów jest doskonała.

Trasa, którą przejechałam w towarzystwie ośmiu osób – bowiem tylko garstka z będących na otwarciu witacza zdecydowała się na jej pokonanie – zakończyliśmy na polanie należącej do straży pożarnej w Jaśliskach.

Po krótkim odpoczynku i wzmocnieniu sił ruszyliśmy w dalszą drogę do Czeremchy. Udało nam się dojechać do starego cmentarza w Czeremsze. Nadchodząca burza i prawdziwa ulewa zmusiła nas do odwrotu.

Kompletnie przemoczeni, po przejechaniu 23 kilometrów, wróciliśmy na polanę, skąd – dzięki uprzejmości wypożyczalni rowerów Madej – już samochodem wróciliśmy do miejsca startu.

Najbardziej zadziwia mnie przypadkowość zjawisk meteorologicznych w tym regionie. Bowiem była to moja kolejna wycieczka rowerowa zakończona w strugach deszczu. Ale i tak pogodzie nie udało się mnie zniechęcić. Wrócę!

Trasy alternatywne: na Banię i cerkowisko

Wytyczona trasa ma także dodatkowe trzy odnogi. Pierwsza, o długości 2,4 km rozpoczyna się przy witaczu w Szklarach i prowadzi dość stromym podejściem na szczyt góry Bania Szklarska.

Drogie zejście jest mniej więcej na 600 metrze szlaku i prowadzi w jedną stronę również na Banię, a w drugą na odnowiony ostatnio stary cmentarz w Szklarach.

W niedzielę wróciłam – już pieszo – na trasę. Dawna wioska Szklary – przeczytasz o niej więcej w jednym z moich artykułów o Jaśliskach i okolicy  Szklary i Lipowiec zagubione miejsca Beskidu Niskiego – skłania do zadumy.

Jak napisałam we wspomnianym wyżej artykule niewiele zostało po tętniącej niegdyś życiem wiosce. Zaledwie kilka nagrobków. W czasie ostatnich prac odkryto również fundamenty cerkwi i znaleziono wiekową chrzcielnicę.

Surrealistycznie wyglądają szare, piaskowe pomniki z mocno zatartymi przez czas napisami, stojąca samotnie w rogu dawnej cerkwi na oczyszczonej z zarośli polanie chrzcielnica i pojedynczy, nagrobny krzyż. A to wszystko w lekkim półmroku – mimo świecącego słońca – w otoczeniu dzikiego, ciemnego lasu.

W najbliższym czasie stanie tutaj także tablica informacyjna opisująca historię wsi.

Dojście od początku szlaku do cmentarza w Szklarach zajmuje około pół godziny.

Niedzielne  wędrówki zakończyłam wizytą w mojej ulubionej agroturystyce  Zakucie.

Przy pysznej kawie, ciachu i owocach z przydomowego ogrodu i pogaduchach z Oliwią i Darkiem czas płynął tak przyjemnie, że nie chciało się wracać.

Wyjechałam z przekonanie, że „ja tutaj jeszcze – i to pewnie nie raz – wrócę”.

Z Olimpią w jej – i Darka – Zakuciu. Pięknym miejscu do eksploracji okolicy.

Uwielbiam włóczyć się nie zadeptanymi przez turystów trasami. Jeśli i Ty masz ochotę wybrać się takie regiony, zerknij do innych moich artykułów traktujących o tym zakątku Beskidu Niskiego.

https://jawagabunda.pl/podroze/jasliska/

Tajemnicza Bania, kapliczkowy trakt i miodowy zakątek – poznaj gminę Jaśliska

Zagubione miejsca Beskidu Niskiego – Lipowiec i Szklary